бичлэг
Надад энэ бяцхаан өгүүллэг их таалагддаг юм. Та ч бас уншиж л байсан байх. Дахиад нэг унших уу? хэхэ өнөөдөр жаахан гуниг төрчихлөө. Гэхдээ бас сайхан ч юм шиг. Доор дурдагдсан хүний зан чанарууд одоо надад мэдрэгдэж байна гэвэл та яах уу...
Нэгэн арал дээр УЙТГАР ГУНИГ, БАЯР БАЯСГАЛАН, АТААРХАЛ, ХАЙР гээд хүний зан чанрууд аж төрдөг байж. Гэтэл нэгэн өдөр арал шатаж тэд амиа бодон завь олон арлаас зугтацгааж гэнэ.
Харамсалтай нь хөөрхий ХАЙР сэтгэлд л завь олдсонгүй.
ХАЙР усанд живэх шахан сэлж байхдаа УЙТГАР ГУНИГТАЙ таарж түүнээс завиндаа суулгахыг гуйсан ч УЙТГАР ГУНИГ би гунигтай байгаа болхоор ганцаараа баймаар байна гэж.
БАЯР БАЯСГАЛАН, чи миний баяр жаргалтай мөчийг үгүй хийчэн гээд бас авсангүй.
Харин АТААРХАЛ түүнд хүмүүс тэмүүлдэгт нь атаархан түүнийг авахаасаа татгалзав.
Харин нэгэн өвгөн түүнийг завиндаа суулган эрэгт хүргэж өгөв.
ХАЙР түүнд талархаад хэн гэдгийг нь асуувал 'ЦАГ ХУГАЦАА' гэж хариулж ээ.
ЦАГ ХУГАЦАА л зөвхөн ХАЙР ямар агуу гэдгийг мэддэг гэнэ.
